-
1 сындыру
перех.; в разн. знач.1) прям.; перен. лома́ть, слома́ть ( что)ботак сындыру — слома́ть сук
куакларны сындыру — лома́ть куста́рник
теш сындыру — слома́ть зуб
җылы сөяк сындырмас — жар косте́й не ло́мит
каршылыкны сындыру — слома́ть сопротивле́ние
муенын сындыру — слома́ть себе́ ше́ю
кайгы кешене сындыра — го́ре лома́ет челове́ка
2) разла́мывать/разлома́ть, разломи́ть, перелома́ть, переломи́ть ( что) || разла́мываниеикмәкне сындыру — разломи́ть хлеб
урталай сындыру — переломи́ть попола́м
3) перен.; разг. (ре́зко) потепле́ть || (ре́зкое) потепле́ниебүген бераз сындырган — сего́дня не́сколько потепле́ло
көнне сындыра — тепле́ет
4) перен.; прост. распива́ть/распи́ть, осуши́ть ( что) || распи́тиеяртыны сындыру — распи́ть поллитро́вку
мәгәричне сындыру — распи́ть магары́ч
5) перен.; уст. нару́шить, по́ртить ( что)тәһарәтне сындыру — нару́шить омове́ние
•- сындыра килү
- сындыра бирү
- сындыра язу
- сындырып алу
- сындырып бетерү
- сындырып ташлау
- сындырып чыгару
- сындырып чыгу